Mapa serwisu
Notice: Undefined index: l2 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151

Notice: Undefined index: l3 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151

Notice: Undefined index: l4 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151
 | Tekst 15

Tekst 2 - Lasocin


Tekst nagrał, zapisał i opracował: Stanisław Cygan.
Informator:
Marianna Stęplowska, ur. w 1925 r. w Lasocinie
 
O dawnych pracach

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)
 
 

 

 
- [A jak wyglądały dawne prace, na przykład koszenie. To jak żeście sprawdzali, czy żyto jest dojrzałe?]
- No to posed i kłósko zobocył, jak już twarde
 
 
byłe, no to już się siekło. I kosami się siekło przecie. Bo nie byłe kosiorek ani nic. Późni kosiorki troche kupo... Chto mioł piniądze, to se kupił kosiorke i kosiorkom. A chto ni mioł, to kosami siekli. A dzisioj to kombajnami ludzie posieko i, przywiezo do dómu, do stodoły, na góre, żyto
 
 
sruco i majo dzisioj ludzie dobrze. A tak to bieda była, dziecko, bieda była. 
- [A ziemniaki jak kopali? Motykami czy?]
- A motykami. I późni to tego, rozkopowali wiesz, nojpierw wyłorali, i
 
 
późni my tak zbierali, a późni jag my wyzbierali, to my znów rozgrzebowali jeszcze, żeby tych
 
 
źmioków nie było i tak się
 
 
kopałe. A dzisioj to majo
 
 
kopiorki, wykopio, pojado i dobrze majo.
- [A jakie prace kobiety wykonywały zimą na przykład. Czy tam była taka tradycja wspólnego przędzenia czy robienia, nie wiem, darcia pierza?]
- Pióra my dzierali, jedna u
 
 
drugi. Wesoło byłe. A dzisioj to jes smutno, samemu
 
 
siedzić to... 
- [A jak robiliście na krosnach, tak?]
- W
 
 
krosnach.
-[Tak.]
- My robili.
- [Jak to wyglądało? Jak się nazywały te części krosien?]
- Ano no to cóz ci dziecko, no były i
 
 
bidła i
 
 
nowój był, co się nici nabierałe,
 
 
nicielnice były. Tu był na dole znów taki ten, nowój, co płótno szło i łobkrącało się. I
 
 
snuworka łosnuła, trza było nabrać.
- [A co to była smyca?]
- Ano to cztery metry, cztery metry tego płótna byłE, to była
 
 
smyca. Tam poznakowała i. Nieroz jag my tak we dwie robili, no to musiała znakować, żeby wiadómo było czyje to jes. Chtóro pierw robiła, no to juz miała poznakowane, a chtóro drugo robiła, no to juz nie było znakowane, bo juz miała.
- [A co robiliście na krosnach najczęściej?]
- Jak?
- [Co robiliście na tych krosnach najczęściej?]
-  Ano cóz, dywany my se zrebiły, płótno, chłodniki. Wyrobiałymy mój Boże, zopaski my se rebiły. Takie skrowcory, za krowami.
- [A te skrowcory to były jakie te zapaski?]
-  Ano takie były: skrowki były pocięte, drobno, tak jag na chodnik. No i zopaske się zrobiło, późni się uszyłe i chodziło się za krowami w nich, bło nie przemiękło tak, bo takie jak było, to się zaro przemiękło. 
- [A te mieliście odświętne takie, tak?]
- Co?
- [Były też odświętne?]
- A
 
 
łodświętn były tyz zopaski. To jeszcze jo przecie mom te zopaske. Chłodników się narobiło mój Jezus kochany dregi, co się narobiło. Cało zime my robiły. Cało zime my rebiły. Bo to zanim się
 
 
nacieno, zanim się pozszywało, bo to jak krótkie były, trza było zszywać te skrowki. I na co się to zdałe.
 
 
 

 

 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS